Απόλυτη τραπεζική ασφυξία

Οι τράπεζες πρακτικά είναι νεκρές. Οι καταθέσεις είναι σχεδόν μισές σε σχέση με τις χορηγήσεις, και η διαφορά μεταξύ τους καλύπτεται από τον ELA. Και σαν να μην έφτανε αυτό, το 1/8 περίπου των καταθέσεων έχει δανειστεί από τις τράπεζες στο Δημόσιο με τη μορφή Εντόκων Γραμματίων. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι παράλογο να περιμένει κανείς τη χρηματοδότηση της πραγματικής οικονομίας από τις τράπεζες.

Για να αντιστραφεί η πορεία προς την απόλυτη ασφυξία της αγοράς, πρέπει να συμφωνήσει επειγόντως η Κυβέρνηση με τους εταίρους. Ακόμα και αν δεν λέγεται Μνημόνιο, ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα είναι απαραίτητο για να πάψουν να καλύπτονται οι ανάγκες του Δημοσίου από τις καταθέσεις των πολιτών και από τα αποθεματικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Αυτό θα λήξει την πεντάμηνη ήδη αβεβαιότητα και θα δώσει το σύνθημα για επιστροφή των καταθέσεων στις τράπεζες.

Η απομόχλευση των ισολογισμών των τραπεζών, η προσπάθεια δηλαδή μείωσης των χορηγήσεών τους, θα αντιστραφεί πιο μακροπρόθεσμα: όταν αποκατασταθεί η ηρεμία στην αγορά, ξεκινήσουν επενδύσεις και επιστρέψουν οι καταθέσεις σε ικανοποιητικό βαθμό ώστε να γεφυρωθεί το σημερινό χάσμα καταθέσεων-χορηγήσεων και να αποδεσμευτούμε από τον ELA.

Για κάποιον περίεργο λόγο, η Κυβέρνηση δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται τίποτε από αυτά και ιδεοληπτικά επιμένει να κάνει τα ακριβώς αντίθετα.

 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 26 Απριλίου 2015

Κυβέρνηση χωρίς σχέδιο (ούτε) για το ασφαλιστικό

Το ασφαλιστικό είναι, αναμφισβήτητα, το σημαντικότερο οικονομικό μας πρόβλημα σήμερα. Για τη χρηματοδότησή του, ο Κρατικός Προϋπολογισμός καταβάλλει ετησίως περί τα 12 δις, δηλαδή μιάμιση φορά όσα εισπράττει από φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων ή όσο πέντε (!) ΕΝΦΙΑ. Ως εκ τούτου, δεν εκπλήσσει ότι η κυρία Λαγκάρντ, σύμφωνα με πληροφορίες, ζήτησε μειώσεις συντάξεων. Από την κρίση θα βγούμε μόνο αν λυθεί το ασφαλιστικό. Διαφορετικά, θα μας πάρει μαζί του.

Από την άλλη, είναι γεγονός ότι οι συνταξιούχοι έχουν υποστεί μεγάλες μειώσεις την τελευταία πενταετία και είναι δύσκολο να τους επιβληθούν κι άλλες. Δεδομένου όμως ότι το ασφαλιστικό πρέπει να λυθεί για να πάμε παρακάτω ως χώρα, τι αντιπρότεινε στην κυρία Λαγκάρντ μια Κυβέρνηση που θέλει να λέγεται αριστερή; Αύξηση εργοδοτικών εισφορών; Αυστηροποίηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των 65 ετών; Κατάργηση των εξόφθαλμων προνομιούχων του συστήματος, όπως οι συνταξιούχοι της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, τα ταμεία των οποίων συνεχίζουν κανονικά σε όλη τη διάρκεια της κρίσης να εισπράττουν από τον Προϋπολογισμό περί τα 1,2 δις, δηλαδή μισό ΕΝΦΙΑ;

Ας δεχτούμε, δηλαδή, ότι η κυρία Λαγκάρντ είναι ανάλγητη και πιέζει για μειώσεις συντάξεων. Η αυτοαποκαλούμενη «Κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας» τι σχέδιο έχει για το πρόβλημα; Ο λαλίστατος κύριος Ρωμανιάς που δήλωσε ότι το ασφαλιστικό είναι βιώσιμο ως το 2017, ποιά λύση προτείνει ώστε να μην καταρρεύσει το σύνολο του συστήματος;

 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 19 Απριλίου 2015

Θα σωθούμε από την πρόσκρουση;

Από τη λεγόμενη «διαπραγμάτευση» μέχρι στιγμής έχουμε κερδίσει μόνο την (πολύ αργή) προσαρμογή της κυβέρνησης στην πραγματικότητα.

Στην αρχή εγκατέλειψαν το σκίσιμο των μνημονίων με ένα νόμο και ένα άρθρο. Μετά ξέχασαν τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους. Ύστερα ζήτησαν την παράταση αυτού που θα έσκιζαν και δέχτηκαν έλεγχο από τη μισητή Τρόικα, με μόνο αντάλλαγμα να λέγεται αλλιώς. Τώρα, η «δημιουργική ασάφεια» έχει αρχίσει να συγκεκριμενοποιείται σε μέτρα με μετρήσιμο, έστω και υπεραισιόδοξο, αποτέλεσμα. Μέχρι και η μνημονιακή πρόβλεψη για πρωτογενές πλεόνασμα πάνω από 3% το 2015 έγινε δεκτή.

Το κρίσιμο ερώτημα πλέον είναι αν θα προλάβει να προσαρμοστεί η κυβέρνηση στην πραγματικότητα πιο γρήγορα από όσο χρόνο θα χρειαστεί η χώρα για να ξεμείνει από λεφτά. Η μη χρεωκοπία της χώρας, δηλαδή, εξαρτάται από το πόσο γρήγορα ο ΣΥΡΙΖΑ θα ξεχάσει όσα ανεδαφικά έταζε προς όλους προεκλογικά. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρει, γιατί ο λαϊκισμός και η ιδεοληψία φαίνεται πως είναι δεύτερη φύση τους.

350 εκατομμύρια από τηλεοπτικούς σταθμούς, 150 εκατομμύρια από διαδικτυακό τζόγο, 250 εκατομμύρια από πάταξη λαθρεμπορίου, είναι περισσότερο ευχολόγια παρά επιτεύξιμοι στόχοι. Και οι παροχές 1,1 δις (όσο περίπου μισός ΕΝΦΙΑ) είναι απύθμενη ανευθυνότητα στην παρούσα οικονομική συγκυρία.

Μακάρι να ανανήψουν άμεσα και να σηκώσουν το αεροσκάφος της χώρας, το οποίο οδηγούν ολοταχώς σε πρόσκρουση.

 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 5 Απριλίου 2015