Ασφαλιστικό, το εθνικό μας φαλιμέντο

Το ασφαλιστικό μας σύστημα είναι εντελώς χρεωκοπημένο, και ας μην το παραδέχεται η κυβέρνηση. Το ξέρω ότι όλοι τους απεχθάνονται τους αριθμούς, το έχουν αποδείξει άλλωστε. Θα παραθέσω μόνο λίγους, που αποδεικνύουν ότι το ασφαλιστικό είναι το εθνικό μας φαλιμέντο.

27 δις πληρώνουμε κάθε χρόνο σε συντάξεις. Μόνο 15 δις από αυτά καλύπτονται από εργατικές και εργοδοτικές εισφορές των σημερινών εργαζομένων. Τα υπόλοιπα 12 δις τα βάζει ο Κρατικός Προϋπολογισμός, οι φόροι μας δηλαδή. Αν αυτά τα 12 δις σας φαίνονται λίγα, αναλογιστείτε μόνο ότι ολόκληρος ο φόρος εισοδήματος όλων των φυσικών προσώπων της χώρας συγκεντρώνει μόνο 7 δις το χρόνο, ενώ ο αβάσταχτος ΕΝΦΙΑ συγκέντρωσε μόλις 2,5.

Οι αριθμοί αυτοί σημαίνουν ότι εάν μπορούσαμε να λύσουμε το ασφαλιστικό, θα μπορούσαμε να καταργήσουμε εντελώς τον ΕΝΦΙΑ και ολόκληρο τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων και να μας περισσέψουν και λεφτά για να βγούμε οριστικά από την κρίση.

Απορώ πώς μια κυβέρνηση της Αριστεράς που επαγγέλλεται την κοινωνική δικαιοσύνη, θεωρεί δίκαιο να πληρώνει κατά μέσο όρο συντάξεις χιλίων ευρώ σε συνταξιούχους κάτω των 65 (επίσημα στοιχεία) από φόρους εργαζομένων των 500 ευρώ. Ή πώς θεωρεί σωστό να συνεχίζει να επιβαρύνεται το χρεωκοπημένο αυτό σύστημα με στρατιές νέων πενηντάρηδων συνταξιούχων που προστίθενται σε αυτό καθημερινά. Είναι παράλογο, άδικο και εξωφρενικό.

 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 29 Μαρτίου 2015

Ακόμα μία ρύθμιση οφειλών

Δυόμιση χρόνια στην αντιπολίτευση, η κυρία Βαλαβάνη είχε ιδιαίτερους δεσμούς με το κίνημα «Δεν Πληρώνω» και καλούσε τους πολίτες σε φορολογική ανταρσία. Τώρα που γύρισε ο τροχός και ορίστηκε αρμόδια για τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, καλεί τους πάντες να πληρώσουν, έχουν-δεν έχουν, ακόμα και τον ΕΝΦΙΑ που η ίδια χαρακτήριζε «δημευτικό φόρο».

Όχι μόνο αυτό. Ανακοίνωσε προ ημερών ρύθμιση (για πολλοστή φορά «τελευταία») των φορολογικών οφειλών των πολιτών, η οποία περιλαμβάνει μέχρι και 50% μείωσή τους. Το ένα θέμα που ανακύπτει με τη ρύθμιση αυτή είναι ηθικό, το άλλο είναι πολιτικό.

Καταρχήν, πόσο ηθικό είναι να καλείς τους ψηφοφόρους σου να μην πληρώσουν και όταν γίνεις κυβέρνηση τους χαρίζεις τα μισά; Και γιατί για ακόμα μια φορά να νιώθουν κορόιδα όσοι εξοφλούσαν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις στην ώρα τους και εξολοκλήρου; Ως πότε αυτό το Κράτος θα επιβραβεύει τους ασυνεπείς εις βάρος των συνεπών;

Έπειτα, τέτοιου είδους ρυθμίσεις βάζουν βραχυπρόθεσμα κάποια χρήματα στα ταμεία, αλλά μακροπρόθεσμα έχουν διαλυτικές συνέπειες, κυρίως επειδή όλο και περισσότεροι εθίζονται να μην πληρώνουν περιμένοντας την επόμενη ρύθμιση. Και το ερώτημα είναι, τι μπορεί να επιδιώκει πολιτικά μια κυβέρνηση που φροντίζει τόσο πολύ το βραχυπρόθεσμο όφελος και αδιαφορεί για το μεσο-μακροπρόθεσμο;

 

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 22 Φεβρουαρίου 2015