Η Κυβέρνηση μιλάει τις τελευταίες μέρες για μια «πιστωτική γραμμή», υπονοώντας ότι είναι κάτι καλό. Στην πραγματικότητα, αυτό που θέλει η Κυβέρνηση (και όλο το πολιτικό σύστημα) είναι να βρει έναν τρόπο χρηματοδότησης των κρατικών σπαταλών που να μην συνοδεύεται από όρους, προαπαιτούμενα και εποπτεία. Και αυτό διότι ενόψει των διαφαινόμενων εκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να σύρει την Κυβέρνηση στη συζήτηση του ποιός θα μας βγάλει από τα (κακά) Μνημόνια.
Μόλις πριν ένα μήνα ο κ. Χαρδούβελης δήλωνε ότι «οι αγορές θα μας δανείσουν φτηνότερα από το ΔΝΤ». Το ΔΝΤ μας δανείζει σήμερα με περίπου 3,6% και με το που φάνηκε ότι η Κυβέρνηση ψάχνει τρόπο να βγει στις αγορές πρόωρα, χωρίς να έχει κάνει στην ουσία καμία μεταρρύθμιση από την αρχή της κρίσης, το spread των ομολόγων (δηλαδή το επιτόκιο με το οποίο είναι διατεθειμένες οι αγορές να μας δανείζουν) εκτινάχθηκε στο 9%.
Έτσι, η Κυβέρνηση επιζητά τώρα μια «πιστωτική γραμμή» από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, ο οποίος μας δανείζει με κάτω από 2%, ώστε προεκλογικά να πει ότι με αυτήν αντικαθιστά τον δανεισμό από το «κακό» ΔΝΤ, το οποίο «έδιωξε». Όμως, ακόμα και αν δοθεί «πιστωτική γραμμή», αυτό δεν θα γίνει χωρίς εποπτεία.
Η άρνηση της Κυβέρνησης να αλλάξει αυτά που μας οδήγησαν στη χρεωκοπία και η εμμονή της να διαχειριστεί την κρίση επικοινωνιακά, προσκρούει σε τοίχο.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 19 Οκτωβρίου 2014